Al veel Pluisjes en dekentjes gemaakt

Ik droom 's nachts van Granny's en van dekentjes. Zo fel ben ik ermee bezig. Daardoor kom ik ook niet meer aan bloggen toe. Daar moet snel verandering in komen, want ik mis jullie allemaal. Vandaag een nieuwe maand en dus weer goede voornemens.

Ben echt van plan om weer meer bij jullie langs te komen. Ik heb al zoveel moois gemist... Zal ik alles nog kunnen inhalen? Ik ga het toch proberen, om al jullie maaksels te komen bekijken. 

Maar ik wil jullie alvast tonen wat mijn aandeel was bij Baby Knuffeldekens. 

Ondertussen haakte ik al 35 Pluisjes, want elk dekentje wordt vergezeld door een Pluisje als extra geschenkje. Dit zijn de laatste 20. De vorige 15, toonde ik hier, hier en hier al.

En hier mijn aandeel in de dekentjes:

Dit is een groepsdekentje van ons handwerkclubje. Ik haakte bij het middelste grote vierkant 6 toertjes bij omdat het ietsje te klein was. Ik haakte een donkerblauwe ketting en vlocht ze tussen de gaatjes. Maar de strik is wat te lang. Dat zal niet praktisch zijn in het gebruik. Dus deze nog wat inkorten

Ik haakte de grijze vierkantjes, en bij de rest een toertje bij. Ellen zette het dekentje samen met donkerblauw. Daardoor verliest het een beetje zijn zachtheid. Maar smaak kan verschillen, en de mama was er zeer blij mee dus dat is het voornaamste.

Dit is ook een groepsdekentje. Hier vertrok ik van het middelste witte vierkantje en maakte er deze grote mooie lap van.

Al de kleine vierkanten werden gehaakt door mensen van ons handwerkclubje, en Ellen zette het in elkaar.











Het samenzetten met het rood vind ik zeer geslaagd. Het is er echt een vrolijk dekentje door geworden.

En nog een groepsdekentje. Mits nog 2 grijze lapjes kon ik ook dit dekentje samenstellen. En nu moest ik eens geen toertjes bij haken, maar bij verschillende lapjes een toertje uithalen. Maar de uitgetrokken restjes zijn alweer gebruikt voor andere vierkantjes. Hier gaat geen wol verloren...

Dit dekentje heeft Ellen samengestoken met donkerblauw. En het is heel mooi geworden. De witte vlakken worden een beetje gebroken en het dekentje fleurt helemaal op.

Hieronder het eerste dekentje dat ik helemaal zelf haakte. Het is een heel mooi geworden. En ik ben er toch wel een heel klein beetje fier op.

Ook dit deken heeft Ellen samengezet. Ik doe dat niet zo graag. En zij zet liever samen dan vierkantjes haken. We vullen elkaar dus perfect aan. Ellen zette het deken samen met witte wol. Daardoor heeft het zijn zacht karakter perfect behouden. Het ziet er een echt knuffeldekentje uit vind ik. Het is ondertussen al bij de mama toegekomen en ze is er zeer blij mee. Als bedankje kregen we een mooie foto van haar dochtertje met het dekentje. Zo lief!!!















En ook mijn tweede deken is af. Ellen stuurde mij net de foto door. De donkere boord rondom vind ik zeer mooi. Maar het effect van het witte tapijtje met de vierkantjes is verdwenen door de groene lijntjes. Ellen dacht dat het te wit ging worden zonder groene lijntjes. Misschien heeft ze wel gelijk? En tenslotte is het toch om weg te geven, dus als de mama het mooi vindt is het ok.

En morgen ga ik naar Aalst. Naar de week van de amateurkunsten. Samen met een blogmaatje, twee andere blogmaatjes bezoeken.